شنـا

آسیب های بوجود آمده در ورزش شنا اغلب از نوع آسیب های مزمن می باشند و مكانیسم ایجاد آنها به علت استفاده بیش از حد عضو و حركات تكراری می باشد.

شایعترین نوع آسیب در شناگران حرفه ای، درد شانه به علت حركات چرخشی مكرر است كه در سه شنای كرال سینه، كرال پشت و پروانه وجود داشته و در هنگام شروع و مرحله كشش دست نمود بیشتری دارد که استفاده از كفی ها و تخته شنا در تمرینات باعث افزایش این درد می شود.

علت درد شانه در شناگران چیست؟

این آسیب در اثر استفاده بیش از حد و برخوردهای مكرر تاندون های عضلات چرخاننده شانه (Rotator Cuff) و سر دراز عضله دو سربازویی با زایده آکرومیون (Acromion) و رباط كوراكوآكرومیال (coracoacromial) می باشد. شانه یك شناگر به طور متوسط در هر جلسه تمرينی هزاران بار دریك حركت دورانی به انجام حركات ابداكسیون (abduction)، فلكسیون (Flexion) رو به جلو و چرخش داخلی می پردازد (فرود دست در آب و شروع عمل كشش) . با انجام عمل فوق سر استخوان بازو در مقابل رباط كوراكوآكرومیال و زایده آكرومیون قرار میگیرد و موجب تحت فشار قرار گرفتن تاندون های عضلات فوق خاری (Supraspinatus) و سر دراز عضله دو سر بازویی می شود كه این فرآیند منجر به التهاب، تورم و درد در ناحیه میگردد.

جهت پیشگیری از درد شانه در شناگران چه اقداماتی انجام می شود؟

گرم كردن و حركات كششی قبل از تمرین تمرینات قدرتی درجهت متعادل كردن قدرت عضلانی، عضلات جلویی سینه و پشتی، اجتناب از تمرین بیش از حد و تصحیح تكنیك شناگر از جمله اقدامات لازم جهت پیشگیری از درد شانه میباشد.

برای درمان درد شانه شناگرچه اقداماتی لازم است ؟

درمان بستگی به شدت آسیب دیدگی دارد و بسته به آن باید از عوامل ذیل بهره جست:

استفاده از یخ بعد از تمرین برای كاهش التهاب و تجویز داروهای ضد درد و ضد التهاب مثل آسپرین و بروفن و در موارد تشدیدتر معرفی به فیزیوتراپیست. همچنین باید به شناگر توصیه كرد كه در هنگام شنا كرال سینه و پشت، بدن خود را بیشتر بچرخاند تا در نتیجه فشار كمتری بر روی تاندون های درگیر وارد شود.