شنـا

استعداد در لغت به معنای "توانایی طبیعی ویژه" و "قابلیت دستیابی به هدف یا موفقیت" می­باشد.

استعدادیابی ورزشی تمهیدی است برای یافتن و آماده كردن ورزشکاران مستعد، كه با به كارگیری توانمندی‌های بدنی، ذهنی و سایر مهارت‌ها (فردی و گروهی)، توانایی رویارویی با شرایط مختلف تمرین و مسابقه در جهت رسیدن به سرمنزل مقصود یا همان قهرمانی در رده های مختلف را داشته باشند.

به عبارتی دیگر می توان استعدادیابی‌ را چنین بیان نمود، استعدادیابی، مهارت‌سنجی‌ و كشف‌ توانایی­ها و پتانسیلهای بالفعل و بالقوه افراد در یک رشته ورزشی با در نظر گرفتن معیارها و قوانین مورد نیاز و منطبق بر آن رشته ورزشی خواهد بود.

در این جستوجو استعدادها و شایستگی‌های افراد بر اساس فاکتورهای بدنی و تندرستی و با استفاده از ابزارهای علمی ارزیابی خواهد شد.

اهداف:

1- تهیه پروفایل معتبری از ویژگیهای عضلانی و اسکلتی ورزشکار در یک ورزش خاص، که به جهت افزایش مهارت اجرایی عضلات و ساختار اسکلتی و همچنین به حداقل رساندن خطر آسیب دیدگی به کار گرفته می­شود.

2- آگاهی از عاملهای جسمانی از قبیل قدرت، انعطاف پذیری، استقامت و ... .

3- آگاهی از اطلاعات سلامت، تندرستی و پزشکی درباره شخص، به منظور جلوگیری، تعدیل و یا تضعیف فعالیت بدنی.

مراحل استعدادیابی:

1- شناسایی ویژگیهای جسمانی

2- شناسایی مهارت­های روانی و عاطفی

2- در نظر گرفتن عوامل نامحسوس